Arhitektura kao znak

Isteklo je pravo korištenja fotografije
Isteklo je pravo korištenja fotografije

Program Cinemaniac 2009, osim izložbi umjetnickih video i filmskih radova, sinoc je, nakon cak 35 minuta kašnjenja, predstavio svoj novi sadržaj u Aneksu Multimedijalnog centra Luka. Otvorenje izložbe naslovljene "Arhitektura i film: subjektivni prostori" se tradicionalno održalo u sklopu popratnog programa Festivala igranog filma u Puli.

U prednjem dijelu galerije posjetitelji imaju prilike vidjeti isjecke iz dosadašnjih izložbi - projekcije i kadrove koji su bili dijelom prijašnjih postava. Cinemaniac 2009, pak, tretira i propitkuje odnos arhitekture i filma, odnosno subjektivnih prostora Jonasa Dahlberga "View through a Park" (Pogled kroz park), Räa di Martina "August 2008", Ursule Mayer "Interiors" (Interijeri) i Damira Ocka "The Boy with a Magic Horn" (Djecak s carobnim rogom).

- Njihovi interijeri i eksterijeri predstavljaju poprišta zbivanja, performativna mjesta za otvorene narativne oblike, mjesta gdje se kamere, ambijenti, arhitektonske strukture, glazba i dijalozi susrecu s protagonistima, porucuje Branka Bencic, kustosica Cinemaniaca. Pojašnjava da se u radovima naziru odnosi izmedu arhitektonskih struktura i mogucnosti socijalne interakcije, a prostor prožet ljudskom sviješcu nadomješta se prostorom prožetim nesvjesnim.

- Arhitektura postoji kao reprezentacija, kao znak. Ukazuje se na dualnost arhitekture kao egzistencijalnog i apstraktnog prostora te kao slike prostora, kaže Bencic. Damir Ocko to cini promatranjem ruševnog zdanja nedovršene Sveucilišne bolnice u Zagrebu, Ursula Mayer ulazi u interijer modernisticke kuce u Londonu, a "dekadentne gradanske prostore starinskog, nostalgicnog retrougodaja" susrecemo kod Jonasa Dahlberga i Räa di Martina.


Podijeli: Facebook Twiter